Grejs Keli

Grejs Keli je bila američka glumica i jedna od najvećih filmskih ikona svih vremena, koja je udajom za princa Renijea III postala princeza od Monaka.

Odrastanje

Grejs Patriša Keli rođena je 12. novembra 1929. godine u Filadelfiji. Otac joj je bio olimpijski sportista, preduzetnik i političar dok joj je majka bila profesorka fizičkog vaspitanja na Univerzitetu u Pensilvaniji. Tokom školovanja u prestižnoj privatnoj katoličkoj školi, Grejs se bavila modelingom zajedno sa svojom majkom i sestrama za potrebe lokalnih društvenih događaja. Tokom srednje škole bavila se glumom i pevanjem, a kada su joj 1947. godine odbili prijavu za koledž zbog loših ocena iz matematike, ona odlučuje da se bavi glumom.

Glumačka karijera

Kako bi započela svoju karijeru kao glumica, Grejs se upisuje na Akademiju dramskih umetnosti u Njujorku. Po završetku studija, angažovali su je za ulogu Betel Meridej u istoimenoj seriji koja je bila prva od skoro šezdeset narednih televizijskih serijala u kojima se pojavila.

Uspeh na televiziji doneo joj je prvu omanju ulogu u filmskom ostvarenju “Četrnaest sati” iz 1951. godine. Potpisajući ugovor sa produkcijskom kućom MGM, prvu glavnu ulogu dobila je u filmu “Mogambo” iz 1953. godine gde je glumila sa Klarkom Gejblom i Avom Gardner. Nakon uspeha koji je stekla u filmu “Mogambo” angažovana je da glumi u fimskoj adaptaciji predstave “Pozovi M za ubistvo” koju je režirao Alfred Hičkok, jedan od njenih mentora u filmskoj industriji.

Snimanje sledećeg njenog filma “Mostovi Toko-Rija” započelo je 1954. godine. Po završetku snimanja odbila je da uzme ulogu u filmu “Na dokovima Njujorka” sa Marlonom Brandom kako bi mogla da tumači lik Lise Frimont u Hičkokovom filmu “Prozor u dvorište”. Ta uloga donela joj je sjajne kritike i priliku da tumači ulogu žene Binga Krozbija u filmu “Provincijalka” sa kojom je osvojila i Oskara za najbolju glumicu. Njena sledeća velika uloga bila je u filmu “Uhvatiti lopova” sa Kerijem Grantom, koji je ujedno bio i poslednja saradnja sa Alfredom Hičkokom. Tokom njenog boravka u Kanu 1955. godine upoznala je princa Renijea, za kojeg se verila iste godine. Te godine je takođe izašao i njen poslednji film, “Visoko društvo”.

Udaja za princa i filantropija

Venčanje Grejs Keli i princa Renijea III održalo se 19. aprila 1956. godine u Monaku i bilo je prozvano “venčanjem veka”. Iako je preuzimanje titule za Grejs Keli značilo da će morati da se zauvek povuče sa scene, venčanje je bilo velika senzacija i njena slava nije bila umanjena.

Grejs i Renije imaju troje dece, princezu Kerolajn rođenu 1957. godine, princa Alberta II, rođenog 1958. godine koji je trenutni vladar Monaka i princezu Stefani rođenu 1965. godine. Nakon udaje Grejs Keli se posvetila porodici i filantropskom radu, osnujući fondacije koje se zalažu za zaštitu dečijih prava (AMADE fondacija), kao i fondaciju koja podržava razvoj lokalnih umetnika i umetničko-obrazovnih institucija u Monaku (Fondacija princeze Grejs).

Tokom perioda života dok je bila u braku bilo joj je ponuđeno nekoliko uloga, međutim, bila je primorana da ih odbije zbog održavanja časti titule. Jedini umetnički projekti kojima se bavila nakon udaje bili su nastupi na kojima je čitala poeziju i naracije filmova “Deca iz ulice pozorišta” i “I bulka je cvet”.

Nesreća i smrt

Grejs Keli je preminula 14. septembra 1982. godine od traume prouzrokovane automobilskom nesrećom koja se dogodila nakon što je doživela šlog i izgubila kontrolu nad vozilom. Tokom nesreće bila je prisutna i njena najmlađa ćerka, Stefani, koja je zadobila povredu glave zbog koje nije mogla da prisustvuje majčinoj sahrani. Grejs Keli je sahranjena u porodičnoj grobnici Grimaldijevih u Monaku 18. septembra 1982. godine.