--> Rafael
Rafaelo Santi, poznatiji kao Rafael, bio je veliki italijanski slikar. Zajedno s Leonardom da Vinčijem i Mikelanđelom čini fantastično trojstvo renesansnog perioda. Najpoznatiji je po svojima Madonama, a zapažen je i zbog jasnoće oblika i sposobnosti da pomoću slika prikaže veličanstvenost, lepotu i savršenstvo.
Početak
Rođen je 6. aprila 1483. godine u italijanskom gradu Urbino. Otac mu je bio slikar na dvoru, a njegovim stopama je pošao i Rafael. Stekao je široko obrazovanje na polju umetnosti, književnosti i društvenih nauka, a to mu je omogućilo da se s lakoćom kreće u višim društvenim krugovima, što je uticalo i na razvoj njegove blistave karijere.
Rafael – Karijera i stil
Jedno od najpoznatijih dela “Sv. Đorđe ubija aždaju”
Bio je snalažljiviji od Mikelanđela u otmenom društvu, a smatralo se i da je njegov umetnički stil bio prestižniji od Mikelanđelovog. Nije bio maštovit kao veliki slikari s kojima su ga poredili, ali su njegove slike odisale najvišom gracioznošću. Bavio se klasičnim tumačenjem savršenstva, ali je i tradicija Firence uticala na njegovo slikarstvo.
Stekao je reputaciju izvrsnog slikara već 1501. godine, a ubrzo su mu dodeljena mnogobrojna počasna priznanja. Od 1504. godine živeo je u Firenci, koja je bila centar razvoja renesansne umetnosti. Tamo je upoznao Leonarda i Mikelanđela, s kojima je imao dosta razmirica i s kojima su ga konstantno poredili.
Papa Julije II ga je pozvao u Rim 1508. godine, sa željom da oslika nekoliko prostorija u Vatikanu. S obzirom da je Mikelanđelo u isto vreme oslikavao Sikstinsku kapelu, Rafaelov rad je bio u senci, ali ipak se njegove slike u Vatikanu smatraju najprefinjenijim delima evropske umetnosti. Tamošnji njegov rad uključuje i jedno od njegovih remek-dela – sliku “Atinska škola“.
Poslednjih 12 godina svog života je proveo u Rimu, i za to vreme je njegova karijera procvetala. Njegova najznačajnija i najpoznatija dela su “Tri Gracije“, “Raspeće“, “Sv. Đorđe ubija aždaju” i “Madonna Connestabile“. Madone koje je slikao u Rimu označile su preokret u njegovom dotadašnjem stilu. Umesto ozbiljnosti i nežnosti, koji su bili primetni u njegovim ranim delima, počeo je da naglašava vrednost pokreta i veličine.
Ostala interesovanja
Osim što je bio izvanredan slikar, Rafael se istakao i kao nastavnik koji je mogao da inspiriše svoje đake u velikoj meri. Vodio je jednu od tada najvećih škola umetnosti u Rimu, koju je činilo više od 50 đaka. Zahvaljujući njegovom entuzijazmu i talentu, škola je postala poznata kao mesto u kojoj se umetnost veoma ceni. Bavio se i arhitekturom, crtanjem i graviranjem.
Umro je na isti dan kada se i rodio, 6. aprila 1520. godine, u Rimu. Iza njega je ostalo ogromno i kvalitetno zaveštanje, a za razliku od mnogih umetnika, bio je cenjen i za vreme svog života.
