--> Istorija sapuna
Povezane objave
Nastanak sapuna vezujemo za drevne civilizacije, ali još uvek nije otkriveno od kada tačno postoji.
Sumeri su kuvali pepeo i biljnu ili životinjsku mast kako bi napravili gustu smesu koja im je služila za čišćenje, a sličan sapun od alkalnih soli i boljnih ulja nađeni su i na egipatskim papirusima iz 1.500. godine pre nove ere. Ovo je dokaz da su i Egipćani na sličan način pravili sapun.
Prema staroj rimskoh legendi, žene koje su živele na planinin Sapo otkrile su sapun, jer je kiša, dok se slicala niz planinu, mešala glinu iz zemlje, životinjsku mast i trunje. Međutim, rimski istoričar Plinije ne priznaje ovu tezu o nastanku sapuna, nego smatra da je sapun izum Galskih i Germanskih plemena.
Upotreba sapuna na području Rima značajno je opala kada su varvari zauteli ovu teritoriju. Pored toga, čak je i Katolička crkva smatrala da je kupanje vid hedonizma, što je povezivala i sa paganstvom. Ove okolnosti dovele su do toga da se širi kuga.
Danas postoji više vrsta sapuna, a pored onih u čvrstom stanju ima i tečnih
Recept za Alepo sapun doneli su krstaši sa Bliskog istoka u Evropu. U 11. i 12. veku izrađivanje predmeta za higijenu je doživelo procvat u Španiji. Tamo su muslimani pravili Kastiljanski sapun, dok se prema frencuskoj recepturi pravio i Marsejski sapun, koji je bio mešavina morske vode, maslinovog ulja i pepela.
Proizvodnja sapuna je bila na vrhuncu sredinom 19. veka, a ovome je doprinelo i razvijanje merketinga. Na taj način jedan od najvećih proizvođača sapuna “Proktor i Gembl” su primamljivim pakovanjem sapuna doprineli još većoj popularizaciji sapuna.
U današnje vreme, sapun se izrađuje u tri faze. Nakon što prođe proces sapunifikacije, gde se dobija mešavina vode i glicerina, ova smesa se suši, da se smanjuje procenat vode, da bi se na kraju dodale esencije, mirisi, boje i drugi aditivi.
Osim čvrstog sapuna danas postoji i tečni sapun, kao i sredstva koja služe za dezinfekciju ruku, a stručnjaci ipak smatraju da je najbolji običan sapun jer on otklanja najveći broj bakterija.
Izvor: Nacionalna geografija
Your e-mail address will not be published.
Required fields are marked*