Kako su živele žene u Vizantiji?

Povezane objave

• Slavni vladari koji su svoje palate doslovno preselili u svoje grobove 06/11
• Otkrivene nove vrste “mini-aždaja” 16/04
• Da li nas društvene mreže opterećuju? 16/04

Stručnjaci navode da se društvo Vizantijskog carstva dosta razlikovalo od grčkog i rimskog, kada je položaj i uloga žene u pitanju.

Ovo veliko carstvo predstavlja naslednika dve velike imperije, Grčke i Rima.

Položaj žene

Pored demokratskog uređenja, u mnogim grčkim gradovima vlast su činili mladi muškarci. U političke procese, žene se nisu mešale. Isti slučaj je i sa Vladom Rimskog carstva, čiji su konzuli i senatori bili isključivo muškarci.

Prvi koraci ka pravima žena uspostavljeni su tek u 18. veku, kada je u Švedskoj, 1718. godine, dopušteno ženama da glasaju, jer su radovno plaćale dažbine državi.

U Rimu je otac porodice nosio titulu “pater familia” i on je, kao takav, imao apsolutnu moć. U Severnoj Americi, sredinom 18. veka, britanski vojnici ženili su se onim devojkama koje nisu mogle u društvu uspravno da stoje bez muževa. Ovakav koncept poznat je kao “femme couverte”. Kada je ženina imovina u pitanju, tako nešto nije postojalo, sve je pripadalo mužu.

Ukoliko bi postojao bilo kakav sudski spor, žena nije mogla da ga reši bez muža, kao što nije imala pravo na bilo kakvu pravnu pomoć.

Ovakvo stanje i odnos prema ženi, zadržao se i nakon Deklaracije američke nezavisnosti. Tek, 1839. godine u Misisipiju, dolazi do pojave prvih ženskih prava.

Žena u Vizantijskom carstvu

Položaj žene u carstvu bio je sličan. Bile su izuzete iz zakona, nisu mogle biti bankari ali ni svedoci. Verovalo se da je žena mentalno slabija od muškarca.

Kasnije su žene u Vizantiji uživale u pravima kakva nisu postojala u Evropi ali ni u Americi do 19. veka. Naime, mogle su da ostave testament, sklope ugovor i zadrže svoju imovinu u braku. Ako kojim slučajem ostanu udovice, preuzimale su muževljevu imovinu i ulogu.

Ovakva politika primenjivala se i u vladarskoj porodici. Pa bi tako careva udovica, postala glava porodice i vladarka. Nalazila bi se na čelu saveta države i vršila dužnosti dok jedan od sinova ne postane dovoljno star da preuzme vladavinu.

Poznato je da je carica Irena, nastavila da vrši ulogu vladarke i nakon što joj je sin stasao dovoljno da je zameni. Ona je vladala od 797. do 802. godine.

Vizantijsko društvo je, zahvaljujući ovim promenama, bilo dosta modernije od demokratskih društva Rima i Grčke.